Pentacon ożył. 

Jak diesel na mrozie potrzebował przepalenia. Kolejny film transportował całkiem przyzwoicie od klatki do klatki. Chyba zaprzyjaźnimy się na nowo.

Wracam do wizyty w smutnym, pozimowym Kryspinowie. Tym razem z materiałem srebrowym, przed edycją.

Pentacon zastał się po dłuższej przerwie i kaprysi. Zresztą transport filmu nigdy nie był jego mocną stroną.
Niespodzianki bywają miłe, ale czasem odrobina przewidywalności nie zaszkodzi…

Pozima to coś zupełnie innego niż przedwiośnie (Irmie dziękuję za określenie :)

Skala leśnych porządków (choć, jak się okazuje, naturze potrzebnych) w tej sytuacji nie pomaga na głowę.

Byle do wiosny!